Beda Venerabilis, De orthographia, {u}
| 1 | usquequaque omnimodo significat, pro quo in psalmis in Graeco ἕως σφόδρα legimus, quod significantius Latine potest usque ualde interpretari. |
| 2 | ut, aduerbium, est modo temporis et significat postquam, modo qualitatis et significat quemadmodum; modo optandi et significat utinam, modo mirandi et significat o quam; modo coniunctio causalis: uolo ut ubi ego sum et ipsi sint mecum. |
| 3 | uacat mihi Graece σχολάζω. |
| 4 | uaco militia, perfectum uacui. |
| 5 | uulgus neutri generis est et pluralem numerum non habet; sed Virgilius et masculine uulgum extulit: hinc spargere uoces / in uulgum ambiguas. |
| 6 | uas, uadis generis masculini de uadimonio; uas, uasis neutri de uasculo. |
| 7 | uis duplicem habet significationem: et uirtutis uidelicet, quae Graece δύναμις dicitur, et uiolentiae, quae Graece βία uocatur. |
| 8 | uecordia et uirus tantum singulariter efferuntur. |
| 9 | uepres et uerbera et uiscera non habent singularem declinationem nisi tantum uerbere et uiscere. |
| 10 | Virgilius et, torto uolitans sub uerbere turbo, et Ouidius, uiscere diuiso. |
| 11 | utor diuitiis de diuitias. |
| 12 | uer semper singulariter. |
| 13 | uerbex, id est ouis, ab u littera incipiendum. |
| 14 | ulterior et ultimus positiuum gradum non habent. |
| 15 | uerus ad naturae tantum ueritatem refertur; uerax autem dicitur qui non mentitur. |
| 16 | unde et uerus daemon dici potest; uerax autem non potest. |
| 17 | uallestria agrorum, sicut et campestria, dicuntur. |
| 18 | ueto culpam et ueto culpa, id est prohibeo a culpa. |
| 19 | Sedulius, pomisque uetaret acerbis, id est a pomis; et Fortunatus, non ueto coniugium, sed praefero uirginis aluum. |
| 20 | uultus mutatur, facies manet. |
| 21 | uae datiuus et accusatiuus sequi debent, non alius, ut uae populo Maurorum, et uae populum Maurorum. |
| 22 | uterque de duobus dicimus; utrique de binis aut de pluribus ex utraque parte positis: uterque uenit, utrique uenerunt. |
| 23 | ueniunt qui uendunt; ueneunt qui uenduntur. |
| 24 | ultus: et uindicatus et punitus. |
| 25 | uelocitas pedum et corporum; celeritas animorum et factorum. |
| 26 | ulcus quod nascitur; uulnus quod per alium fit. |
| 27 | uultur dixit Virgilius in sexto, sed et uulturius Lucilius in primo. |
| 28 | urgeo, non urgueo. Virgilius: quibusue urgentur poenae. |
| 29 | ungo, unxi, quomodo pingo, pinxi, utrumque sine u; attamen ad nomen deriuatum u addit, ut pinguis unguine ceras. |
| 30 | ita unguentum, non ungentium dicatur. |
| 31 | uerbum est omne quod lingua profertur et uoce; sermo autem, cuius nomen ex duobus uerbis compositum est serendo et monendo, comptior ac diligentior fit. |
| 32 | sententia uero quae sensu concipitur; porro loquela, quando cum quadam eloquentia dictionis ordo protexitur; oratio, quando usque ad manuum artem describendus oratoris sermo peruenit. |